Język wizualny Marii Kossak oscyluje między przekazem symbolicznym a abstrakcyjnym – w zależności od określonego projektu. Artystka tworzy obiekty jedno- i wielowymiarowe, łączac techniki analogowe i cyfrowe. Techniki tradycyjnego malarstwa i druku, jak litografia, akwaforta czy sitodruk, Kossak przetwarza cyfrowo i łączy z malarstewem na szkle, drewnie lub płótnie. Te hybrydowe formy wypowiedzi uzupełniają tradycyjnie „kobiece” formy rzemiosła artystycznego, jak haft czy praca z tkaniną.

Dziela Marii Kossak nawiązują do ikonografii wschodniej, a także do kanonicznych już stylów, secesji i ekspresjonizmu. Jednym z głównych aspektów twórczości artystki jest historyczno-kulturowy fenomen „złota” w odniesieniu do jego symboliki, łączacej moc materialną i duchową. Zainteresowanie człowieka złotem i jego namiastkami prześwietla w charakterze wskaźnika struktury wartości społecznych.

Nawiazując do tradycji wykorzystywania elementów złota w ikonografii, Maria Kossak proponuje model ich interpretacji jako metafory pragnień zbiorowych i indywidualnych. Jej paleta kolorów sięga od ziemistych do mieniących się półprzezroczystym światłem. Unikalny sposób czerpania z szablonów wyznaczonych przez epoki i jednocześnie zacieranie granic między jej gatunkami jest charakterystyczne dla prac artystki. (THE AUSTRALIAN, tłumaczenie: Prof. Brygida Helbig)