Hashtag- I will never be #MariaMagdalena ist eine Arbeit, die sich die Künstlerin im wahrsten Sinne des Wortes auf den Leib geschrieben hat. Mit den Mitteln der Performance, des Videos und der Fotografie macht sie ihren eigenen Körper zum Darstellungsobjekt und zur Projektionsfläche.
Eigentümlich für Kossak‘s Arbeiten ist die fortlaufende Doppelperspektive mit der sie am innersten Kern der aktuell laufenden #metoo #mybody #mychoice #herstory Debatte rührt und die Doppelbödigkeit der aktuellen Verhandlungsform von Opfer-Täter Beziehung in den (sozialen) Medien thematisiert.
Die Metapher des Drahtbügels, der als Abtreibungsinstruments traurige Berühmtheit erlangt hat, wird in christlich, jüdisch und muslimisch anmutender Symbolik mit Brautschleier und einem blutroten Brautgürtel verschmolzen und provokant zur modernen und unnahbaren Ikone übersteigert.
Handelt es sich um eine flüchtige Vision oder eine selbstironische Spielart? Enttarnt die Künstlerin den Blick des Betrachters als Voyeur einer Pose? Inwiefern lassen Imaginationen der Braut Christi und Hashtags wie: #fuckyou I #solemlyswear to #defendmyself against #injustice and the #compromising of my #humanrights Identifikation zu?
Ein Schlüssel könnte die Äußerung der Künstlerin sein: „…Ich habe verstanden, dass ich als Frau immer Projektionsfläche des Betrachters bin. Damit lebe ich. ….“
Constanze Kleiner, Kuratorin Berlin
Hashtag- I will never be #MariaMagdalena jest pracą, którą artystka w dosłownym tego słowa znaczeniu wykonała na własnym ciele. Korzystając z sztuki performance, video i fotografii, tworzy ona przestren prezentacji i projekcji.
Specyficzna, podwójna perspektywa prac dotyka najgłębszego jądra toczącej się obecnie debaty na tematy zawarte w hashtagach #metoo #mychoice # herstory
Artystka sięgnęła przy tym m.i. do metafory niesławnego narzędzia aborcji, drucianego wieszaka wtapiajac go w symbolike zaczerpniętą dziewiczego welonu lub krwawoczerwony paska panny młodej. Działa prowokacyjnie, przekraczając granice historycznej ikoniczności..
Czy wizja przedstawiona w zabarwionej samoironia pozie, zawartej w grze słownej hashtagów jak: #fuckyou I #solemlyswear to #defendmyself against #injustice and the #compromising of my #humanrights wskazując na jej identyfikacje, rozmywa się jednocześnie w powściągliwości artystki?
Kluczem może być jej stwierdzenie… „Zrozumiałam, że jako kobieta i artystka zawsze zostanę swoistym obiektem obserwacji. Żyję z tym…“
Tłumaczenie z Niemieckiego: Anna Tyszecka
Zdjęcia: Martin Peterdamm